Tuwa

 Tuwa

Apa mung nganti samono pangrasamu

Tanpa welas asih

Tumrap awakku

Wis ora prasetya

Kang nandhang lara

Diuja

Ora digagas dening liya

Mbiyen dipuja

Saiki disiya-siya

Mung pasrah marang Kuwasa

Ngenteni titi wanci

Tumekaning pati

Kang bakal nekani

Mbuh durung mangerti

Apa mangkono pantes mbok lakoni

Gawe laraning ati

Wong kang nresnani

Ngopeni lan ngasihi

Namung ngarep welas asihing Gusti